தகவமைப்பு
கனத்த
சொற்களை
இரையெடுத்திருந்தது
எந்த
விமர்சனக்
கல்லோ
கழியோ
வசமாய்
நடூஉக்
குறுக்கில்
ஒரு
காயம் வேறு
நெளியமாட்டாமல்
கிடக்கிறது
செரிமானமோ
நகர்வோ
இனிச்
சாத்தியமில்லையென
நம்பிக்கையின்றி
பருந்துப்
பார்வைக்குப் பயந்து
மேகம்
பார்த்து
மதில்ச்
சுவரொட்டிக் கிடக்கிறது.
பூ
நாடி வரும்
பறவைகள்
வண்டுகள்
பட்டாம்
பூச்சிகள் யாவும்
மகரந்தப்
புரளல்
மறந்து
விலகிப்பறக்கின்றன
பச்சைப்
பாம்பு
என்பதால்
நீங்கள்
பயமின்றி
வாசித்துக்
கொண்டிருக்கிறீர்கள்
-கலாப்ரியா
3 comments:
மிக அருமை.நன்றி ஐயா!
பாம்பையே படுக்கையாக்கிய ரங்கநாதரின் நினைவு வர நேசிப்போடும் வாசிக்க முடிந்தது
பச்சைப் பாம்பு
என்பதால் நீங்கள்
பயமின்றி
வாசித்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்
கொஞ்சம் பயமா தான் இருந்தது. இருந்தாலும்... நல்ல கவிதை கலாப்ரியா சார்
Post a Comment