நன்றி: காட்சிப்பிழை ஜூலை 2013

இந்த மன்றத்தில் ஓடிவரும் ..........

1966 பிப்ரவரி தேதி 18 (என்று நினைவு) நாங்கள் எங்கள் தெருவில் எம்.ஜி.ஆர் மன்றம் ஒன்றை, ’மக்கள்திலகம் மன்றம்’ என்ற பெயரில் ஆரம்பித்தோம்.அது 11 வது வட்ட தி.மு.கவின் உட் கிளையாக ஆரம்பிக்கப் பட்டது. நகரச் செயலாளர், மார்க்கெட்டில் வாழை இலை, காய் வியாபாரம் செய்பவரான நம்பி அண்ணாச்சி தலைமையில் பூர்வாங்கக் கூட்டம் நடந்தது.அவர் தலைவர், செயலாளர்,பொருளாளர் செயற்குழு உறுப்பினர்கள் எல்லோரையும் தேர்வு செய்தார்.ஒரு, ஒரு குயர் நீள சைஸ் நோட்டை வாங்கி வரச் சொல்லி, அன்றைய நடவடிக்கைகளைப் பதிவு செய்யச் சொல்லி எல்லோரிடமும் கையெழுத்து வாங்கினார்.அதற்குப் பெயர் ‘மினிட் புஸ்தகம்’ என்று சொன்னார்கள்.அதுவரை அப்படி ஒரு ’புஸ்தகத்தை’ கேள்விப்பட்டதில்லை. அவரும் கையெழுத்திட்டார். அதன் நகலை மாவட்டச் செயலாளரிடம் கொடுப்பதாக எடுத்துச் சென்றார்.அப்போது மாவட்டச் செயலாளர், ரத்னவேல் பாண்டியன் அண்ணாச்சி, அவர்கள். 1967 தேர்தலில், சேரன் மகாதேவி தொகுதியில் போட்டியிட்டு, வெற்றி பெறவில்லை. திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் தி.மு.க தோற்ற தொகுதி அது ஒன்றுதான். வலது கம்யூனிஸ்ட் தி.முக. கூட்டணியில் இல்லை.அதன் வேட்பாளர் வாக்குகளைப் பிரித்ததனால், காங்கிரஸ் வேட்பாளர் கோமதி சங்கர தீக்ஷிதர் ஜெயித்தார்.அண்ணாச்சி முன்பே ஒரு முறை ஒரு இடைத் தேர்தலிலோ, 1962 தேர்தலிலோ ஏற்கெனவே தோற்றவர். அதனால் அவர் மாவட்டச் செயலாளர் பதவியை ராஜினாமாச் செய்து விட்டு உயர் நீதி மன்ற வழக்கறிஞர், அப்புறம் நீதிபதியாகப் போய் விட்டார்.
     நாங்கள் மன்றம் ஆரம்பிக்கப் போவதற்கு முன்தினம், பாளையங்கோட்டையில் இருந்து ஒரு அம்பி வந்தார்.தன்னை “நடிப்புச் செல்வன்” ஜெமினி கணேசன் ரசிகர் மன்றச் செயலாளராக அறிமுகப் படுத்திக் கொண்டு,நாளை வெளியாகும் ’முகராசி’ ( எம்.ஜி.ஆர், ஜெமினி இணைந்து நடித்த ஒரே படம்) படத்திற்கு,இணைந்து  தோரணங்கள் கட்டவோ நோட்டீஸ் அடிக்கவோ, உதவ முடியுமா என்று கேட்டார்.எனக்குத் தெரிந்து ஜெமினி கணேசனுக்கு மன்றமிருந்ததே அது ஒன்றுதான், என்று நினைவு.”நாங்கள் ரசிகர் மன்றமில்லை, தி.மு.க உட்கிளை, நகரச் செயலாளர் அனுமதியில்லாமல் எதையும் செய்ய முடியாது”, என்று சொல்லி அனுப்பி வீட்டார்,எங்கள் ‘செயலாளர்’. எங்களில் சிலருக்கு அது வருத்தமே.படம் வெளியாகும் அன்று தான் முகராசி ரிலீஸ், திறப்பு விழா வேலைகள் நிறைய இருப்பதால் படத்திற்கும் அன்று போகக்கூடாது, என்று சொல்லி விட்டார். இரண்டுமே என் போன்ற சிலருக்கு கொஞ்சம் கடுப்பாக இருந்தது இதனாலேயே சிலர் பிரிந்து பின்னாளில் எம்.ஜி.ஆர்.ரசிகர் மன்றம் ஒன்று ஆரம்பித்தோம்.அதற்கு நான் செயலாளர்.எம்.ஜி.ஆர் பெயரில் ஏற்கெனவே இருந்த, கீழப் புதுத் தெரு மன்றமும்,ஜங்ஷன் மீனாட்சிபுரம் மன்றமும் உட் கிளைகளாகவே செயல்பட்டன.

     சுவாமி சன்னதித் தெருவில் சிவாஜிகணேசன் ரசிகர் மன்றம் இயங்கி வந்தது. கட்ட பொம்மன் படத்தைத் தொடர்ந்து பாகப்பிரிவினை,பாவமன்னிப்பு, பாலும் பழமும், படிக்காத மேதை,பாச மலர் என்று பீம்சிங் (பாம்சிங் என்று கிண்டலடிப்போம்) படங்கள் சக்கைப் போடு போட்டு சிவாஜி கொடிகட்டிப் பறந்த காலங்களில் அந்த மன்றம் ‘ஜே ஜே’ என்றிருக்கும்.நாங்கள் எப்போதாவது அதை எட்டிப் பார்த்தால்,சிவாஜி போட்டோக்களும், தியேட்டரில் கட்டுகிற தோரணங்கள் பேனர்களும் பார்க்கப் பார்க்க அவ்வளவு கடுப்பாயிருக்கும்.அது அரசியலுக்கு அப்பாற்பட்டது.எம்.ஜி.ஆர் மன்றங்களின் பெயர்ப்பலகையே தி.மு.க கொடியின் மேல்தான் எழுதப் பட்டிருக்கும். அண்ணா, கலைஞர், நாவலர் படங்கள் தவறாமல் இருக்கும்.பெரியார் படம் அப்போதெல்லாம் இருக்காது, பெரியார் அப்போது தீவிர காங்கிரஸ் ஆதரவாளர். திராவிடநாடு, நம்நாடு, முரசொலி, காஞ்சி, சமநீதி, திருவிளக்கு,(க.ராசாராம்),முத்தாரம்,புகழேந்தி நடத்திய ’கதிர்’( இதில் நிறைய மொழிபெயர்ப்புக் கதைகள் வரும்.வைக்கம் முகம்மது பஷீரின் ‘சப்திக்குன்ன கலப்ப’ -ஏரின் ஓசை- மொழி பெயர்ப்பு, ஆ.மாதவனென்று நினைவு, இதில்த்தான் படித்தேன்) என்று கட்சிப் பத்திரிக்கைகளும் தந்தி,மாலை முரசு ஆகியனவும் கிடக்கும். ’ஹோம்லேண்ட்’, என்று அண்ணா நடத்திய ஆங்கிலப் பத்திரிக்கை, நாங்கள் மட்டும் வாங்கிப் போட்டிருந்தோம்,

     சுவாமி சன்னதித் தெருவில், தெப்பக்குளம் தாண்டி, டி.எஸ்.பாலையா ரசிகர் மன்றம் ஒன்று இருந்தது. எங்கள் தெருவிலேயே கலைவாணர் என்.எஸ்.கே படிப்பகம் ஒன்று இருந்ததற்கான போர்டு ஒன்று தொங்கும்.தெரு முனையில் இருந்த தி.மு.க கொடிக் கம்பத்திற்கு கலைவாணர் என்.எஸ்.கே நினைவுக்கம்பம் என்று பெயர். இதை நாவலர் நெடுஞ்செழியன் ஏற்றி வைத்தார்.எப்படி பாம்சிங் படங்களின் தொடர் வெற்றிக்குப் பிறகு சிவாஜி முகாமில் ரசிகர்கள் உற்சாகமாய் இருந்தார்களோ அதே போல்,திருடாதே தாய் சொல்லைத் தட்டாதே, தாயைக் காத்த தனயன், குடும்பத்தலைவன், பணத்தோட்டம், பாசம், பெரிய இடத்துப் பெண் படங்களை எம்.ஏ.திருமுகமும், டி ஆர் ராமண்ணாவும் தந்து எம்.ஜி.ஆரின் ரசிகர்கள் மத்தியில் பெரிய சலசலப்பை உண்டாக்கினார்கள். இதில் பணத்தோட்டம் இயக்கிய கே.சங்கர்,வேலுமணி முகாமில் இருந்தவர்.அவர் இயக்கிய முதல் எம்.ஜி.ஆர் படம் பணத்தோட்டம். இதற்கு முதலில் வைத்த பெயர் ‘பூ விலங்கு’ இது பி.எஸ்.ராமையாவின் ’பூவிலங்கு’ நாடகத்தை தழுவி எடுக்கப் பட்டது. இதன் கதைக் களனே சுதந்திரப் போராட்ட காலமாக இருந்தது.முதலில் வந்த விளம்பரங்களில் எம்.ஜி.ஆர். ப்ரிட்டிஷ் காலத்து போலீஸ் இன்ஸ்பெக்டர் மேக் அப்பில்தான் இருப்பார். அப்புறம் மூலக்கதை மட்டும் பி.எஸ்.ராமையா ஆகி விட்டது. ’பாசுமணி’ திரைக்கதை வசனத்தில் கதையே மாறிவிட்டது. இதன் படப்பிடிப்பில் எம்.ஜி.ஆரின் நடிப்பில் திருப்தி ஏற்படாமல் கே.சங்கர் நிறைய ரீ டேக் வாங்கினாராம்.எம்.ஜி.ஆர் சிரித்துக் கொண்டே அவரைத் தனியே அழைத்துப் போய் , ”சார், நீங்க பெரிய பெரிய நடிப்பெல்லாம் பார்த்துட்டு என்னிடமும் அதையே எதிர் பார்க்காதீர்கள்,என்னால் இவ்வளவுதான் முடியும்...மிகையாகச் செய்ய முடியாது....“ என்றாராம். எம்.ஜி.ஆர் –சங்கர் உறவு இத்தோடு சரி என்று நினைத்தவர்கள் ஏமாந்து போனார்கள். அவருடைய அதிகப் படங்களை இயக்கிய இயக்குநர்கள் வரிசையில் சங்கரும் ஒருவராகி விட்டார்.
     1963-ல் அதிகபட்சமாக எம்.ஜி.ஆருக்கு 9 படங்கள் வந்தன. அவற்றில் பல படங்கள் ஒன்றுக்கொன்று வித்தியசமான கதை(!) கொண்டவை.இதனால் அவருடைய ரசிகர்கள் அதிகமானார்கள்.62-63ல் அவரை எம்.எல்.சி ஆக்கினார் அண்ணா. கட்சியில் ஏற்பட்ட சலசலப்பில் வெறுப்படைந்து சட்டென்று பதவியை ராஜினாமா செய்து விட்டார்.1962 தேர்தலுக்குப்பின் எஸ்.எஸ்.ஆர் M.L.A, கருணாநிதி. M.L.A,  என்று சினிமா விளம்பரங்கள் வரும் பார்க்க சந்தோஷமாக இருக்கும். 62 தேர்தலில் தேனியில் எம்.ஜி.ஆர் எஸ்.எஸ்.ஆருக்காக கடுமையாக பிரச்சாரம் செய்தார். ஆனால் எப்போதுமே இரண்டு பேருக்கும் சுமுகமான உறவு கிடையாது என்பார்கள்.எம்.ஜி.ராமச்சந்திரன் எம்.எல்.சி என்று காலண்டர் வந்ததே தவிர, சினிமா விளம்பரங்களில் போடவில்லை. இந்த ராஜினாமா நிகழ்வை ஒட்டி வந்த ‘என்கடமை’ படம் தோல்வி அடைந்தது. இதை கட்சிக்குள் இருந்த அவரது எதிர்ப்பாளர்கள்  அவருக்கு எதிரான பிரச்சாரத்துக்கு பயன் படுத்தினார்கள். அது பெரிய உண்மையில்லை,’என்கடமை’ நீண்ட நாள் தயாரிப்பில் இருந்த சஸ்பென்ஸ் த்ரில்லர் படம். அவ்வளவுதான் ஓடும். திருநெல்வேலியில் 13 நாள் ஓடியது.( மறு வெளியீட்டில் எட்டு நாட்கள் ஓடியது) ஆனால் அதற்கு முந்தி வந்த வேட்டைக்காரன், வசூலில் பிய்த்துக் கொண்டு போயிற்று.இரண்டு தியேட்டர்களில் வெளியிடப்பட்ட  கர்ணன் படத்தை விட வசூல் அதிகம். எல்லா ஊர்களிலும் இதுதான் கதை.அந்தப் படத்தில் எம்.ஜி.ஆரிடம் இருந்த ஒரு வேகம் எந்தப் படத்திலும் இருந்ததில்லை.முதல் காட்சியில் தொடங்குகிற வேகம் கடைசி வரை மாறாது. அப்படியொரு கண்டினியூட்டியுடன் அவர் நடித்ததில்லை. இப்போது வேண்டுமானாலும் அதை உணர முடியும். (என்னைப் பொறுத்து, இதில் வேறு ஒன்றுமில்லைடா என்று சொல்லி, வாங்கிக் கட்டிக் கொண்டிருக்கிறேன்...சம்முவத்திடம்..) எம்.ஜி.ஆர் இதனால் கொஞ்சம் தளர்ச்சியானார்.அது அவருக்கு வாடிக்கைதான் என்று நாங்கள் பேசிக் கொள்வோம்.ஆனால் அடுத்து வந்த ‘பணக்காரக் குடும்பம்’ ஒரு ’டீஸண்ட் ரன்’ கொடுத்து, நிறைய மையங்களில் 100 நாட்கள் ஒடியது. அடுத்து வந்த, ’மூன்றெழுத்தில் என் மூச்சிருக்கும்’ என்று முழங்கிய ‘தெய்வத்தாய்’ படமும்,நன்றாகவே ஓடியது. தொடர்ந்து படகோட்டி, எங்க வீட்டுப் பிள்ளை, ஆயிரத்தில் ஒருவன் எல்லாமுமே ரசிகர்கள் கணக்கை ஏகத்துக்கு  விஸ்தரித்தது. 1965லிருந்து அவருக்கு ஏறுமுகம் தான்.

1965ல் வெளிவந்த கலங்கரை விளக்கம் படத்திற்கு வசனம் எழுதிய சொர்ணத்தை ஆசிரியராக வைத்து எம்.ஜி.ஆர் ஒரு பத்திரிக்கை ஆரம்பித்தார்.ஏற்கெனவே ஈரோடு சின்னச் சாமி நடத்தி வந்த ‘சமநீதி’ பத்திரிக்கையை அதே பெயரில் நடத்த ஆரம்பித்தார்.முதலில் டேப்லாய்ட் வடிவிலும் பின்னர் புத்தக வடிவிலும் வந்தது. இதில் எம்.ஜி.ஆர் ஒரு தொடர்கதை எழுத ஆரம்பித்து இரண்டு மூன்று அத்தியாயங்களில் முடிந்து போனது.ஏ.எஸ்.பிரகாசம் அவ்வப்போது கதைகள் எழுதுவார். கவிஞர் மீரா கூட மீ.ராஜேந்திரன் என்ற பெயரில் மரபுக் கவிதைகள் எழுதியிருக்கிறார். இதை வாங்குவது நான் உள்ளிட்ட சிலர்தான்.ஆனால் நிறையப் பேர் படிப்பார்கள்.மாலையில் தினமும் எம்.ஜி.ஆர் படம் ஓடும் தியேட்டரில் ஒரு கூட்டம் கூடும். கல்லூரி விட்டு வந்ததும்,அன்று வந்திருக்கிற மன்ற தபால்களை எடுத்துப் படித்தபடியே, தண்ணீர் விடாமல் வைத்து இருக்கிற சோற்றையும் கறியையும் கூட்டையும் வயிற்றில் கொட்டிக் கொண்டு கிளம்பி விடுவேன்.வரிசையாய் அங்கங்கே ஆட்கள் சேரச் சேர குறைந்தது பத்துப் பேராவது டவுணிலிருந்து கிளம்பி விடுவோம்.இதே மாதிரி ஜங்ஷன், மீனாட்சிபுரம்,உடையார்பட்டி, ஏன் மேலப்பாளையம், கருப்பன் துறைப் பக்கமிருந்தெல்லாம் கூட வருவார்கள். எனக்கு தினமும், மற்ற ஊர் ரசிகர் மன்றங்களிலிருந்து கடிதங்கள், அந்தந்த ஊரில் அடித்த வசூல் நோட்டீஸ், எல்லாம் வரும். நானும் இங்கேயிருந்து நோட்டிஸ்கள், தியேட்டரில் வாங்கிய வசூல் விவரங்கள் எல்லாவற்றையும் அனுப்புவேன்.வேலூரிலிருந்து மாறன், தென்சென்னை எம்.ஜி.ஆர்.ரசிகர் மன்றத்திலிருந்து எஸ்.கல்யாண சுந்தரம், திருச்சி வரதராஜன்,மதுரையில் இருந்து புதுக்குயவர் பாளையம் சீதாராமன், பந்தடி 5 வது தெரு சரத் சந்திரன்,சுந்தர ராஜன்,தூத்துக்குடி பாலகிருஷ்ணன், நாகர்கோயில் உசேன்...என்று ஒரு பெரிய லிஸ்ட். இதில் மாறன், உசேன் பாலகிருஷ்ணன் போன்றவர்கள் கட்சி ஆரம்பித்த போது நல்ல பதவியைக் கைப்பற்றினார்கள்.என்னைத் தவிர இன்னும் சிலரும் இப்படி வெளியூர் தொடர்புகள் வைத்திருந்தார்கள்.சிலர் அவர்களிடமிருக்கும் விலாசத்தைக்  கூடத் தரமாட்டார்கள். அதில் கே.டி சிதம்பரம் கில்லாடி. கறிக்கடை சம்முவம் அவனுக்கு அசிஸ்டண்ட்.

     சில தியேட்டரில் படம் ரிலீஸாகும் போது,மன்ற விலாசத்தோடு அழகாக ஃப்ரேம் போட்ட பெரிய புகைப்படங்களை மாட்டிக் கொள்ள அனுமதிப்பார்கள்.68-69 வாக்கில் எம்.ஜி.ஆர் ரசிகர் மன்றங்கள் பெருத்து விட்டன.மக்கள் திலகம் ரசிகர் மன்றம் என்றெல்லாம் இருந்தது போய்,” எங்க வீட்டுப் பிள்ளை” எம்.ஜிஆர் ரசிகர் மன்றம்,காவல்காரன் எம்.ஜி.ஆர்.ரசிகர் மன்றம் என்றெல்லாம் அங்கங்கே, ஒவ்வொரு வெற்றிப் படத்தின் பெயரை வைத்தும் நிறைய ஆரம்பித்திருந்தார்கள். 70களில் இதையெல்லாம் எம்.ஜி.ஆர், ”அனைத்துலக எம்.ஜி.ஆர், ரசிகர் மன்றம் ”என்ற பெயரில் முசிறிப் புத்தன் தலைமையில் ஒன்றிணைத்தார்.நான் அப்போது அநேகமாக என் தீவிர ஈடுபாட்டை விட்டு வெளியே வந்து விட்டேன்.தியேட்டரில் ஒவ்வொருத்தரும் ஒவ்வொரு போட்டோ கட்டுவார்கள்.நான் கட்டியிருந்த போட்டோ ஒன்று, ’புதிய பூமி’ படப்பிடிப்பு நடக்கும் போது அங்கிருந்து கொண்டு வந்த அழகான படம்.குண்டடி படுவதற்கு முன், எம்.ஜி.ஆர் கொழு கொழுவென இருக்கும் படம். அதன் மேல் சம்முவத்துக்கு ஒரு கண். கேட்டுக் கொண்டே இருந்தான். அவனுக்கு இரண்டு கறிக்கடைகள். ஒன்று குற்றால ரோட்டில்,இன்னொன்று பாப்புலர் டாக்கீஸ் அருகே.அவன் பெரும்பாலும் குற்றால ரோடு கடையில்தான் இருப்பான்.அங்கேயுள்ள கடைகளில் மாலை வரை கறி கிடைக்கும்.ஒன்றுமில்லையென்றாலும் தலைக்கறியாவது இருக்கும். அந்தி சாயும் நேரம் வரை கடைகள் இருக்கும். பெரும்பாலும் விளக்கு வச்சதுக்கப்புறம் யாரும் வாங்குவதில்லை, விற்பதுமில்லை என்பான் சம்முவம். அந்தக் கடைகளில் மின் விளக்குகள் கூட இருப்பதில்லை.

ஒரு நாள் மாலை தியேட்டருக்கு வந்தபோது (கணவன் படம் நடந்த லக்‌ஷ்மி தியேட்டர் என்று நினைவு) என் படத்தின் வளையம் தான் இருந்தது படத்தைக் காணவில்லை. கே.டி சிதம்பரம் நமுட்டுத்தனமாகச் சிரித்துக் கொண்டிருந்தான்.சரி படம் சம்முவத்திடம்தான் இருக்கவேண்டும் என்று தோன்றியது.இருந்தாலும் சிதம்பரத்திடம் கேட்டேன்,”ஏல மாப்ள படத்தை எவனோ லாத்தீட்டுப் போயிட்டான் போலியே...” என்று. ”லாத்துனான்...மாத்துனாண்ட்டு, எனக்கென்னலெ தெரியும்” என்றான். நான் கொஞ்சம் சினிமா தியேட்டர் சகவாசத்தை குறைக்க நினைத்துக் கொண்டிருந்த நேரம். அநேகமா ஏழரைச் சனியின் முதற் சுற்றான ”மங்கு சனி”யின் கடைசிக் காலமோ என்னவோ. காதலில் விழுந்த ஆரம்ப நாட்கள். கல்லூரியில் இரண்டாம் வருடம்.அந்த ஆண்டு முடிவில் தமிழ், ஆங்கிலம் மற்றும்  ஒரு துணைப்பாடம், யுனிவெர்சிட்டி எக்ஸாம் எழுத வேண்டும். எல்லோரும் ஆங்கிலத்தில் எப்படியும் அடி வாங்கி விடுவார்கள், என்று லாலாமணி எச்சரித்திருந்தான். அவன் ’கொசவந்தட்டி’த் தெருவில் ஒரு மன்றம் நடத்தி ஒரு போலீஸ் பிரச்னை காரண்மாக அதைக் கலைத்து விட்டான். என்னை விட நாலு வருஷம் மூத்தவன். பி.ஏ., டிஸ்கண்டினியூ பண்ணிவிட்டான்.சரி, சிதமபரத்திடம் சண்டை இழுக்க வேண்டாம். நாளைக்கு ஞாயிறுதானே கறிக்கடைக்கே போய் விடுவோம் என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.

மறுநாள் குற்றால ரோடு கடைக்குப் போனேன்.இப்பத்தான் பாப்புலர் டாக்கீஸ் கடைக்குப் போயிருப்பதாகச் சொன்னார்கள்.அங்கே போனேன். கறி வெட்டும் மர மூட்டில் படிந்திருக்கும் காய்ந்து போன ரத்தத்தையும், கொழுப்பையும், கறி வெட்டும் கத்தியால் சுரண்டிக் கொண்டிருந்தான். ஒருமரத்தில் ஆடு கட்டிப் போடப் பட்டிருந்தது. அந்தப் பூவரச மரத்தடியைச் சுற்றி, நாலு புறமும் மண் சுவர் கட்டின கடை. மேலே தகரம். அந்த மரத்தில்தான் ஆட்டைக் கட்டிப் போட்டிருந்தான். ”நல்ல மஞ்சணத்திக் கட்டை மாதிரியிருக்குப்பா வெட்டுக்கு என்னமாத் தாங்குதுங்கே...கத்தி மொட்டையாயிருந்தாக் கூட வெட்டு சொகமா இறங்கும் போல இருக்கே... இது ஏதுப்பா “ என்று எதிரே அமர்ந்தவனிடம் கேட்டுக் கொண்டே, ”வே கோவாலு, வாரும், காணாமப் போன படத்துக்கு துப்பு வெட்ட வந்தேரா” என்றான். ” இந்தக் கட்டையை உங்க ஐயா கொண்டாந்து போட்டிருக்காரு, மஞ்சணத்தியாத்தான் இருக்கும்...நீ பாக்கவே இல்லையோ...” என்றான் எதிரில் இருந்தவன். ”வே உக்காரும், டீ குடிக்கேறா...”என்றான், சம்முவம். வேண்டாம் என்றேன்.போட்டோதான் வேணுமாக்கும் என்றான். எதிரே உட்கார்ந்திருந்தவன் வாய் முழுக்க வெற்றிலையும், காதில் பெரிய கடுக்கணுமாக, ஆளைப் பார்க்கவே எம கிங்கரன் மாதிரி இருந்தான். ஆடே, மரியாதையாக அவன் முன்னால் வந்து நின்று என்னை வெட்டிக்கப்பா என்று சொல்லி விடும் என்பது போலிருந்தான்.”படத்தை வேணும்ன்னா நீயே வச்சுக்க ஆனா எடுத்தியான்னு மட்டும் சொல்லிரு...” என்று கேட்கத் தோன்றியது.கேட்கவில்லை.

அப்போது சைக்கிளில் ஒருத்தர் வந்தார். பார்த்தாலே தெரிந்தது சம்முவம் அப்பாதான் என்று.வந்தவர்,” ஏல, ஏதும் குட்டி நிக்கிதா.. அவசரமா 20 கிலோ கேக்காங்கலே ”என்றார். இந்தா இது ஒப்பேறுமா பாரும் என்றான் கிங்கரன். “நல்ல கறியால்ல கேப்பாங்க,கொஞ்சம் எலும்பு அதிகமிருந்தாலும் ஆயிரம் குத்தம் சொல்லற, நொரை நாட்டியம் புடிச்ச ஆளுகல்லா, சரி வெட்டிரு, நான் இந்தா வந்திருதேன் ” என்று கிளம்பினார்.கிங்கரன்  கனமான கட்டை அரிவாள் ஒன்றைத் தீட்ட ஆரம்பித்தான். ஆடு கத்த ஆரம்பித்த்து.” வே கோவாலு, என்னவே சின்னப் புள்ளையா இருக்கேரு, செலம்பரம் சொன்னான், படத்தை நானெடுக்கலைவே, ஆடு அறுக்கப் போறோம் போகப்போறேரா இருந்து பாக்கேறா” என்றான். “சரி, பார்க்கிறேன்” என்றேன். ஆட்டின் முன்னங்காலை சட்டென்று உள் மடக்கி கீழே சாய்த்து படக்கென்று மேலே ஏறி உட்கார்ந்தான் சம்முவம், ஆட்டின் தலை தரையோடு நீண்டு இருந்தது, கிங்கரன் ஒரே வெட்டில் வெட்டினான்.தலை தள்ளிப் போய் விழுந்து துடித்தது.சம்முவம் சட்டென்று ஒரு அகலச் சட்டியை எடுத்து கழுத்திலிருந்து பீச்சும் ரத்தத்தை ஏந்தினான்.லேசாகத் துருப் பிடித்த கத்தியை நக்கினாற் போல ஒரு வாசனை மூக்கில் பரவியது. ரத்த வாசனையோ என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.சம்முவம் தோலை உரிக்க ஆரம்பித்தான். ”பாத்து சம்முவம்,சவ்வு இறைச்சில ஒட்டிக்கிடாம தோலோட வருகிற மாதிரி உறி, அப்புறம் கறியை வெட்டவே முடியாது...” என்றான்.சம்முவம் ஜாக்கிரதையாக சவ்வு தோலோடு வர்ற மாதிரி வேகமாகவும் லாவகமாகவும் அறுத்தான்... ”மாப்ள அசரத் அறுக்கிற மாதிரி அறுக்கியே, பரவாயில்லையே...” என்றான் கிங்கரன். அப்பா, ஒரு வாளியும் கொஞ்சம் அடுப்புக் கரியும் கொண்டு வந்தார்.அதற்குள் ரெண்டு பேரும் கறியைக் கூறு போட்டு கொத்தி வைத்திருந்தார்கள். ஒரு தகர வாளியில் அள்ளி வைத்து அதன் மேல் நாலைந்து அடுப்புக்கரித் துண்டங்களைப் போட்டு,இலையால் மூடி எடுத்துக் கொண்டு சைக்கிளில் போனார் அப்பா.”பேய் பிசாசு அண்டாது, இல்லேன்னா கறி எடை கொறைஞ்சிரும்”, என்றான், நான்  அடுப்புக்கரி எதுக்கு என்று கேட்பேனென்று நினைத்தோ என்னவோ சம்முவம். வே காத்திருந்ததுக்கு அந்தா தலைக்கறிய வேணும்ன்னா கொண்டு போறேரா கோபால் பிள்ளைவாள் என்று சிரித்தான் சம்முவம். போடா மயிரு என்று சொல்லி விட்டு சைக்கிளில் ஏறி மிதித்தேன்,வேகமாக.

அப்புறம் என்னவெல்லாமோ நடந்து விட்டது.எம்.ஜி.ஆர்,தி.மு.க விலிருந்து நீக்கப்பட்டார்.முதலில் எம்.ஜி.ஆர் கொஞ்சம் பயந்துதான் போனார். ஆனால் பல ஊர்களில் பலத்த எதிர்ப்பை எம்.ஜி.ஆர் ஆதரவாளர்கள் தானாகவே காட்டினார்கள். மதுரை திருநெல்வேலியில் எல்லாம், கறுப்பு பின்னணியில் சிகப்பு தாமரை பதித்த தாமரைக் கொடி ஏற்றினார்கள்.தி.மு.க பொதுக் குழு கூடி, நீக்கியதை வழி மொழியும் வரை பதற்றமாகவும்,யாராவது சமரசத்துக்கு வருவார்கள் என்றும் எம்.ஜி.ஆர் நம்பினார்.கலைஞருக்கு எதிர்ப்பு பற்றிய தகவல்கள் சரியாகக் கிடைக்கவில்லை. கிடைக்காமல் அவருடைய coteries  ஜாக்கிரதையாகப் பார்த்துக் கொண்டார்கள். அப்புறம் எம்.ஜி.ஆர் அண்ணா தி.மு.க வை அறிவித்தார்.தி.மு.க கொடியின் நடுவே அண்ணா படத்துடன் கொடியை அறிவித்தார்.நாங்களெல்லாம் இதை எப்படி சுவரில் வரைவது என்றெல்லாம் யோசித்தோம்.அதுவரை கரைவேட்டி கட்டாத தீவிர ரசிகர்கள், தி.மு.க கரை வேட்டியையே கட்டிக் கொண்டார்கள். எம்.ஜி.ஆரே உரிமைக் குரல் படத்தில் கறுப்பு சிகப்பு இரண்டு நிற வேட்டியையே கட்டி வந்தார்.பின்னாளில்த்தான் கறுப்பு சிகப்புக்கு இடையில் லேசான வெள்ளை வரும் படியான வேட்டியை எம்.ஜி.ஆர் படங்களில் கட்டினார்.அப்புறம் ரசிகர்கள் அதே போல் அணிய ஆரம்பித்தார்கள்.நிறையப் பேர் பச்சை குத்திக் கொண்டார்கள்.எனக்கு இன்னும் ஒரு வருடம் வேலை கிடைக்காமல் இருந்திருந்தால் நான் கூட கரை வேட்டி அணிந்திருப்பேன்.திண்டுக்கல் இடைத்தேர்தல் வெற்றி ரசிகர்களிடையே பெரிய உற்சாகத்தை உண்டு பண்ணியது. அதற்கப்புறம் இரட்டை இலை பிரபலமானது.அது வரைவதற்கு எளிதாக இருந்தது.

சட்டமன்றத் தேர்தல் வந்த சமயம், தி.மு.க துணை சபாநாயகர் எட்மண்ட், அ.தி.மு.கவில் இணைந்து திருநெல்வேலியில் நின்றார். திருநெல்வேலி முன்னாள் சேர்மன் மஜீத்தும் டிக்கெட் கேட்டிருந்தார், அவருக்கு கிடைக்கவில்லையென்றதும் அவர் சுயேச்சையாக போட்டியிட முடிவு செய்தார்.தி.மு.க அவருக்கு ரகசிய ஊக்கம் தந்தது. அவசர நிலைப் பிரகடனத்தால் பல தி.மு.கவினர், தலை மறைவாகவும், சிறையிலும் இருந்தனர்.பலர் தாங்களுக்கும் கட்சிக்கும் சம்பந்தமில்லை என்று பகிரங்க அறிக்கை கொடுத்து விட்டு ஒதுங்கினார்கள். ’என் அண்ணன்’ எம்.ஜி.ஆர் ரசிகர் மன்றம் நடத்தி வந்த மணி போன்றவர்கள் மீது தி.மு.க அரசு பல கேஸ்கள் போட்டு அலைக் கழித்தனர்.இதே நிலைமை பல ஊர்களிலுமிருப்பாதாக கடிதங்கள் வரும். கொஞ்சங் கொஞ்சமாக ரசிகனாயிருந்தவன் அரசியல் வாதியானான்.மணி மஜீத்துக்கு ஆதரவாக இருந்தான். மறு நாள் எட்மண்ட் நடத்தும் ஊழியர் கூட்டம்.அவன் அதற்கு போகப் போவதில்லை என்றார்கள். நான் அவனிடம் போய் நெடு நேரம் பேசினேன். இவ்வளவு காலம் பொய்க் கேஸ்கள் என்று கஷ்டப்பட்டதெல்லாம் வீணாகிப் போய் விடும் மணி என்று சொன்னேன். சம்முவமும் பூக்கடை முத்துக்குமாரும் அருகே நின்று கொண்டிருந்தார்கள். சம்முவம் சொன்னான், “ ஆமா கோவால் அண்ணாச்சி நானும் அதைத்தான் சொல்லுதேன்“ என்று. ”அண்ணாச்சியா..?” எனக்கு சிரிப்பும் மகிழ்ச்சியாகவும் இருந்தது. மணி, கடைசியில் ஊழியர் கூட்டத்திற்குப் போவதாக ஒத்துக் கொண்டான். அங்கே என்னை யாரும் எதுவும் செய்து விடக் கூடாது என்றும் சொன்னான். நான் அந்த முகாமிலும் போய் அவன் வந்தால், முறையாக நடந்து கொள்ளுங்கள் என்று சொன்னேன். எட்மண்ட் சொன்னார், “ அவன் என்ன தம்பி, எனக்கு எதிர்ப்பா ரெண்டு தட்டி போர்டு எழுதி வைப்பானா..அவ்வளவுதான் முடியும்” என்றார். “அப்புறம் நாங்களும் என்ன செய்யப் போறோம்,உங்களுக்கு ஆதரவா சொவர்ல படம் போடப் போறோம், அவ்வளவுதானே” என்றேன். அவர் மசிந்து வந்தார்.நாளைக்கு அவன் வரட்டும். உண்டான மரியாதையைக் கொடுப்போம் என்றார். அன்று அப்படியே நடந்தது. அவரும் ஜெயித்தார். மணி, நகரச் செயலாளர் ஆனான். இதில் சம்முவம்தான் ரொம்ப சந்தோஷமாக இருந்தான். என் கல்யாணத்திற்கு, என் இடுப்பளவு உயர எம்.ஜி.ஆர் படம் ஒன்றைப் பரிசளித்தான்.